در شهر من

پر از خیابان های سیاه است با نقش های  سپید

پر از گذرگاه های شلوغ با چراغ های رنگین

پر از قارون است و پر از گدا

پر از حوری و غلمان زیر سقف ها

اما

در شهر من نام هیچ مردی مجنون نیست.

در شهر من اما

پر است از لیلاهای بی مجنون

و پر است از جنون.


پ.ن: لیلایی همانا استعاره ای از معشوق بودن است.