هزوارش

2تا تعبیر وجود داره که من خیلی ساده براتون می نویسم:

1 در نوشته‌های پهلوی به واژه‌ها یا بخش‌هایی از یک واژه گفته می‌شود که به زبان آرامی و به خط پهلوی نوشته می‌شد اما هنگام خواندن آنها برابر پارسی میانه آنها تلفظ می‌شد.

هزوارش یک عادت خطی‌است و نه یک عادت زبانی...

2 واژه هایی که در خطوط ایران باستان نوشته می شد ولی خوانده نمی شد، چیزی شبیه همین . ، ؛ خودمان...

که نوشته می شوند ولی خوانده نمی شوند...

و حالا من هزوارش خلقت هستم.. مرا نوشتند الهام... ولی هرگز خوانده نشدم...