بیشترِ مسائل، اتفاقات، حرف ها و عکس العمل هایی که الان برای ما مهم هستند واقعا شش ماه بعد، یکسال بعد، دوسال بعد خنده دار، سطحی، غیرضروری و حتی گاهی عجیب به نظر میان...
باور ندارید برگردید و آرشیو چت هاتون با دوستان یا خانواده تون رو بخونید...
پس خیلی هم زندگی رو جدی نگیریم، .. از دیگران دلگیر نشیم و ذهنمون رو مشغول فکر و نظر دیگران نکنیم.
آدم های زندگی تان را از الک بگذرانید، فضول ها، آنهاییکه از خود متشکرند، غرغروها، حسودها، خیلی ولخرج ها، خیلی خسیس ها، آنها که مسواک نمی زنند، آنهاییکه سین میکنند و پاسخ نمی دهند، خودمحور ها و پول پولکی ها را از روزها و دقیقه هایتان حذف کنید..
حیف ِ جانِ عزیزِ آدمی نیست که عمر صرفِ هرکسی کند!
بیر اینسان لار وار که دونیادان گئدیر بیر گوری ئاد دا گالمیر اولاردان. بیطرفدن ده بیر اینسان لار وار گوئی اوستونده یئر اوستونده ئادلاری یازولوب.. بیر اینسان لار وار الله ئوزی ئادلارون بئودور و ساخلیور..
هر ایل بوگونلر تقویم ده گئورورم روز پاسداشت شعر و ادب پارسی ، آذربایجانین بئوگ شاعرینن ئادینان عجین ئولوب.. بیر ایستی گان منیم جانومدا جریان توتور...
حیدربابا ، شیطان بیزى آزدیریب شیطان زده است گول و زِ دِه دور گشته ایم
محبتى اوْرکلردن قازدیریب کنده است مهر را ز دل و کور گشته ایم
قره گوْنوْن سرنوشتین یازدیریب زین سرنوشتِ تیره چه بى نور گشته ایم
سالیب خلقى بیر-بیرینن جانینا این خلق را به جان هم انداخته است دیو
باریشیغى بلشدیریب قانینا خود صلح را به خون آغشته ساخته است دیو
+صدای استاد، خان ننه
+ متن کامل منظومه حیدربابایه سلام(با ترجمه فارسی)
به مناسبت 27شهریور و روز بزرگداشت شعر و ادب پارسی و روز بزرگداشت استاد محمد حسین شهریار، بزرگ شاعرِ آذربایجان.
#تقویم
#الهام_محمودی
@elham_mahmoudy
درست است که احترام به عقاید یکدیگر خیلی خوب است و اگر عملی شود، یک زندگی رویایی خواهیم داشت، اما آیا نباید به رسومات و عقایدی شک کرد که هنوز از راه نرسیده خیابان ها را تنگ کرده است؟
هیچ فرقی ندارد به بهانه شادمانی یا عزاداری، نباید و نباید وارد حریم عمومی و سببِ تنگ شدن گذرگاه ها و خیابان ها شد و ترافیک و دردسر ایجاد کرد.
از مهمترین آموزه های دین اسلام رعایت حق الناس است..
سوال: در مذهبی ترین روزهایمان چقدر به همین مساله ساده اما مهم اهمیت می دهیم؟
پاسخ: تقریبا هیچی
#انسان_بودن #مناسبات ِ مذهبی
نوید خوب است، خیلی خوب، اما اینجانب تبریکش را تقدیم می کند به وحید جلیلوند بهترین کارگردان #جشنواره_ونیز در بخش افق‌های نو
آدمیزاد اول باید تکلیفش را با خودش روشن کند، بعد به دیگران امید بدهد، بعد دیگران را دوست بدارد، بعد بگذارد دیگران دوستش بدارند...
آدمیزاد اول باید تکلیف خودش را بداند، با خودش، با زندگی، با آینده، با چه باید کرد! با تا کی منتظر می مانی! با آخرش که چه!
آدمیزاد اول باید تکلیف خودش را بگذارد کف دست خودش بعد بگذارد دیگران دوستش بدارند.
من در تلگرام:
یکی از بزرگ راههای رسیدن به موفقیت های مدنی همدلی در مطالبه گران است.
مثلا اگر سیاه پوستان به اتفاق های نژادپرستانه اعتراض میکنند باید سفید پوستان هم کنارشان باشند، اگر در کشوری یک اقلیت مذهبی سعی دارد برای به دست آوردن آزادی ها و امتیازات شهروندی صدای خود را به جهانیان برساند نیازمند اینست که آن اکثریت (خواه مسیحی یا مسلمان یا بودا یا ...) با آنها هم نوا شوند...
نزدیک ترین و مصداقی ترین مورد در زندگی روزمره ما حقوق برابر و عدم ارزش گزاری جنسیتی در بسیاری مناسبات اجتماعی برای #زنان است.
از موضوعات رایج این روزها، اجازه #ورود_به_ورزشگاه ها و موضوع حجاب_اجباری است. در هردوی این موضوعات هم باید مردان با زنان هم صدا و هم سو باشند و هم زنانی که این مطالبات را جزو اولویت های خود نمی دانند، چرا که تا وقتی حق انتخابی وجود ندارد، جمله : منکه اهلش نیستم، یا منکه پوششم رو دوست دارم، ذره ای به منویات و قدرت و ارزش درونی یک زن نمی افزاید..
چند روز پیش کمپینی دیدم درباره بازی تیم ملی که همین فردا پسفردا برگزار میشود، که گفته بود برای حمایت از حق حضور زنان در ورزشگاه ماهم(یعنی مردها) به ورزشگاه نمی آییم..
وقتی همین چند ماه پیش برای یک هدف اجتماعی سیاسی هزاران دختر و پسر در یک ورزشگاه بزرگ در آزادی کنارهم جمع شدیم با خودم گفتم واقعا آن پسرها از این فاصله دور چه آسیبی می توانند به من بزنند؟ فقط کافیست حرف های رکیک نزنند تا من در آرامش بیایم، در هیجان بنشینم و با خنده از ورزشگاه خارج شوم.. تمام ِ این مهم نتیجه یک فرهنگ سازی کوتاه مدت خواهد بود، خیلی سخت است؟ یادمان رفته هیچکداممان کمربند ایمنی نمی بستیم؟ یادمان نرفته.. خیلی دور نیست...
کاش یکی از همین کمپین های انگیزشی را جدی بگیریم، کاش یاد بگیریم کنار هم باشیم، برای آزادی همدیگر تلاش کنیم، برای حقوق دیگران گامی برداریم، کاش مهربان تر باشیم، کاش زن ها را بیشتر ببینیم، و اجازه بدهیم یک زن از تمام حقوق انسانی اش بهره مند شود هرچه که هست، حق انتخاب داشته باشد...
شاید که نه، حتما شما هم این جمله رو شنیدید که میگن نیما یوشیج در جشن یک سالگی فرزندش نوشت: پسرم! یک بهار، یک تابستان، یک پاییز و یک زمستان را دیدی! از این پس همه چیز جهان تکراریست جز مهربانی...
و من داشتم فکر میکردم واقعا اینکه مرداد رفت و #شهریور اومدِ امسال با مرداد رفت و شهریور اومدِ پارسال چه فرقی داره! نشستیم مرداد بره و شهریور بیاد و بره و مهر بیاد و بره و آبان و آذر و ....
گمونم چاره برای تکراری نبودن روز و روزگار و جهان فقط سفر کردن ه..
این شهریور با شهریور پارسال فرقی نخواهد داشت مگر اینکه در یک جغرافیای دیگری باشی، مثلا شهریور در کوهستان با شهریور در کویر با شهریور در جنگل و شهریور در دشت و شهریور در ساحل فرق داره، شهریور در کنار چشم بادامی ها، شهریور در کنار مو بورها، شهریور در کنار سیاه پوست ها فرق داره ...
مادامی که منم و سی و یک صبح که بیست و پنج تایش خواب، نواب، چمران، ونک، همین کیبورد و مونیتور، ونک، چمران، نواب، خواب است و شش تای باقیمانده خواب و صبحانه و خواب و ناهار و خواب و شام و خواب است، مهم نیست که این سی و یک روز به مهر ختم می شود یا به اردیبهشت...
وقتی همه چیز تکراریست، باید خودمان را سبک کنیم، پای مان را، بارمان را، کوله و چمدانمان را، باید سبک کنیم خودمان را و بپریم در آغوش گشوده باد و نسیم و توفان زندگی تا ما را ببرد، ببرد حتی اگر شده فقط برای یک روز هم این شهریور مثل شهریور پارسال نباشد..
من در تلگرام:
زندگی خیلی عجیبه غریبه ها...