الف میمی که من هستم

تا نیست و نیامده، نیست و نیامده، تمام. تا میرسد و موجود میشود، دل می برد و علوم خوفیه دلبری را از بر است..

انسان موجود عجیبی ست، و وابستگی هایش عجیب تر... مثلا همین احساسی که تازگی ها تجربه میکنم ؛ خاله بودن.

خاله بودن به شکل عجیبی با تمام بودن های دیگر فرق دارد، موجودی از وجودِ نزدیک ترین فرد به تو... با آن دست و پاهای کوچکش میآید تا یک روز از دویدن های زيادش، از سوال هایش، از بغل نرم و کوچولویش، از دلبری هایش، از داشتنش، غرق لبخند شویم.

#خاله_الی
دست نوشته های #الهام_محمودی

اینجا: https://t.me/darchin_e_chindar/348