مثل وبلاگ باشیم کاش

خوب نیست که هر وقت درد دارم در این خونه رو باز میکنم و توش می نویسم و غر می زنم به جونش و غر می زنم به جونتون...

خوب نیست که وقت شادی هام، وقت شادی هامون، سرخوشانه پی ِ خودم باشم و نباشم اینجا...

 

ولی

خوبه، خیلی خوبه که هنوز اینجا رو دارم، گمونم وبلاگ ها تنها عناصری در جهان هستند که رمز عبورشون دست خودمونه، تنها عناصری که به آدم خیانت نمی کنند.. تنها عناصری که میشه باهاشون مهربون نبود ولی بود، میشه رفت و هروقت دلت خواست برگشت...